ویژ‏گی‏های دگرشکلی و پهنه‏های برش در تودۀ گرانیتی مرزیان ازنا، پهنۀ سنندج- سیرجان

تودۀ گرانیتی مرزیان ازنا یکی از جمله توده های نفوذی متعدد پهنۀ ساختاری سنندج- سیرجان است که دارای ترکیب سنگ شناسی لوکوگرانیت، گرانیت و گرانودیوریت است. هم چنین در هالۀ همبری این توده (کردیریت و آندالوزیت شیست) لوکوگرانیت های تورمالین و گارنت دار، آپلیت، پگماتیت، سنگ های میلونیتی شده و میگماتیت های تزریقی رخنمون دارند. کانی‏های عمده آن ها شامل کوارتز، پلاژیوکلاز، فلدسپار پتاسیم دار، بیوتیت، موسکویت، تورمالین، گارنت است. بررسی های ساختاری بیان گر وجود پهنه‏های برشی به ویژه در قسمت‏های جنوب خاور‏ی و با روندهای شمال باختری- جنوب خاوری، شمال، شمال خاور‏ی- جنوب، جنوب باختر‏ی است و بررسی های ریز ساختاری نشان دهندۀ وجود چهار نوع ریز ساختار: 1) ریز ساختارهای ماگمایی، 2) ریزساختار حالت جامد دما بالا، 2) ریزساختار حالت جامد کم دما،  4) ریزساختار نیمه میلونیتی و میلونیتی در منطقه است. پهنه‏های برشی اکثر سنگ‏های منطقه را تحت تأثیر قرار می دهد. نشان گرهای سوی برش مانند‏ فابریک s-c، پورفیروکلاست و پورفیروبلاست های نامتقارن، کینک نوارهای شکن بیوتیت و فلدسپارها، میکاها و آندالوزیت های ماهی گون و ریزساختارهای دومینو و بودین شده فلدسپار و تورمالین بیان گر تغییرات شکل پذیر با حرکت فشارشی برشی راست بر حاکم بر منطقه هستند. مجموع شواهد، بیان کنندۀ این واقعیت است که پهنه های حالت ماگمایی و جامد دمای زیاد در شرایط رخساره شیست سبز تا آمفیبولیت پایینی (500-300 درجۀ سانتی گراد)، هم زمان با جای گیری توده های گرانیتی روی داده است و پهنه های حالت جامد کم دما، نیمه‏ میلونیتی و میلونیتی و ساختارهای شکننده حاصل فعالیت های پس از جای گیری توده گرانیتی هستند.